"A walk in the clouds"
Blijf op de hoogte en volg kim
04 Oktober 2012 | Nepal, Kathmandu
Of is van waterrat naar berggeit beter? Want dat gevoel heb ik soms wel gehad als ik half rennend de berg op ging achter mijn nieuwe Duitse vriendin aan...maar laat ik bij het begin beginnen.
Maandag ochten ging de wekker al vroeg om op tijd voor de bus te zijn. Eerst Sander met zijn lange lijf gedropt bij een mini bus vol met Nepalezen die vol ontzag keken naar die lange man (wat zouden ze denken?) en daarna zelf door naar onze eigen bus.
Ajay had al aangegeven dat er maar weinig toeristen zijn die deze trek maken (Annapurna en Everest zijn meer in trek, al is het vervoer naar Everest ook niet veilig met 4 vliegtuig craches in 3 jaar) en dat dat mede komt om dat de busreis niet zo top is.
Het is namelijk maar 150km naar de start van de trek maar je doet er een dag over!!! De reis kan ik in een aantal delen breken; het eerste deel achterin de bus, waar het lekker hobbeld, het 2e deel op een rijstzak in het gangpad, het derde deel op de bus en het laatste deel waarbij we ook door een waterval reden weer in de bus maar met een schattig Nepalees vrouwtje op schoot, wat ben ik blij dat de gemiddelde Nepalees klein is! Tussendoor is er een wc break en 2 wandelingen omdat de weg weg was door land slides.
Toen we om 6 uur eindelijk in Shuyra Besi waren "lekker" gegeten en snel gaan slapen want de trek ging beginnen, en ik had eens om me heen gekeken in het dal waar we zaten en de enige semi vlakke weg was die waar we vandaan kwamen en daar gingen we niet heen...
De volgende ochtend begonnen we inderdaad gelijk met 2 uur flink omhoog wandelen in een heerlijk brandend zonnetje. Ik weet dat jullie in Nederland niet meer zo goed weten hoe de zon eruit ziet maar wij wel! De volgende 4 dagen stond hij namelijk bij elke berg die we op gingen boven ons zijn best te doen!
We zijn door echt autenthieke dorpen gelopen waar de mensen nog in klederdracht lopen, ze op het land verbouwen wat ze nodig hebben en de mensen de hele dag lachen en even komen kijken als er 3 blanken een berg op komen lopen, zwoegend en zwetend. (3 want we zijn Silke onderweg tegen gekomen en hebben de rest van de dagen min of meer gezamelijk gelopen) En zijn we zelfs het onderwerp van een dorpsruzie geworden...Boven op de berg aangekomen wilde we natuurlijk geen stap meer zetten, alleen naar het warme bad wat in dit dorp aanwezig was (Tatopani) maar de vrouwelijke eigenaar van een van de hoger gelegen lodges vond het niet eerlijk dat we alle 3 in hetzelfde lodge bleven, zo verdiende zij niets aan de toeristen...tja
Na 4 dagen elke ochtend omhoog en elke middag naar beneden te zijn gelopen en nog weinig witte bergen gezien te hebben maakten we eindelijk de oversteek naar de Langtang trek en werden onze meters naar boven beloond met witte wolken en af en toe een witte berg.
Op dit punt aangekomen hebben Silke en ik zelfs onze Nepalese gidsen eruit gelopen waardoor we de naam berggeit kregen. Maar eerlijk is eerlijk toen we de laatste dag naar 4800 meter liepen was de snelheid er wel uit. Onbegrijpelijk dat iemand op die hoogte een sigaretje kan roken...
Een aantal dingen die we geleerd hebben onderweg:
- de bergen om Kathmandu zijn geen bergen maar heuvels
- little little up = steil omhoog
- Nepali flat = omhoog
- steep up = heel veel ongelijke treden bijna horizontaal omhoog (ik zal nooit meer klagen over de trap in de koopgoot!)
De terugweg ging soepel en zonder problemen en ook de terugweg in de bus hebben we overleefd. Al probeer is volgend jaar wel mijn verjaardag op een andere plek te vieren dan in een Nepalese bus.
In Kathmandu aangekomen heerlijk gegeten bij de Roadhouse (Mop wilde vlees) met mijn Nepali vrienden.
Vandaag relaxen en morgen naar Pokhara.
Liefs
Mop en Kim
Maandag ochten ging de wekker al vroeg om op tijd voor de bus te zijn. Eerst Sander met zijn lange lijf gedropt bij een mini bus vol met Nepalezen die vol ontzag keken naar die lange man (wat zouden ze denken?) en daarna zelf door naar onze eigen bus.
Ajay had al aangegeven dat er maar weinig toeristen zijn die deze trek maken (Annapurna en Everest zijn meer in trek, al is het vervoer naar Everest ook niet veilig met 4 vliegtuig craches in 3 jaar) en dat dat mede komt om dat de busreis niet zo top is.
Het is namelijk maar 150km naar de start van de trek maar je doet er een dag over!!! De reis kan ik in een aantal delen breken; het eerste deel achterin de bus, waar het lekker hobbeld, het 2e deel op een rijstzak in het gangpad, het derde deel op de bus en het laatste deel waarbij we ook door een waterval reden weer in de bus maar met een schattig Nepalees vrouwtje op schoot, wat ben ik blij dat de gemiddelde Nepalees klein is! Tussendoor is er een wc break en 2 wandelingen omdat de weg weg was door land slides.
Toen we om 6 uur eindelijk in Shuyra Besi waren "lekker" gegeten en snel gaan slapen want de trek ging beginnen, en ik had eens om me heen gekeken in het dal waar we zaten en de enige semi vlakke weg was die waar we vandaan kwamen en daar gingen we niet heen...
De volgende ochtend begonnen we inderdaad gelijk met 2 uur flink omhoog wandelen in een heerlijk brandend zonnetje. Ik weet dat jullie in Nederland niet meer zo goed weten hoe de zon eruit ziet maar wij wel! De volgende 4 dagen stond hij namelijk bij elke berg die we op gingen boven ons zijn best te doen!
We zijn door echt autenthieke dorpen gelopen waar de mensen nog in klederdracht lopen, ze op het land verbouwen wat ze nodig hebben en de mensen de hele dag lachen en even komen kijken als er 3 blanken een berg op komen lopen, zwoegend en zwetend. (3 want we zijn Silke onderweg tegen gekomen en hebben de rest van de dagen min of meer gezamelijk gelopen) En zijn we zelfs het onderwerp van een dorpsruzie geworden...Boven op de berg aangekomen wilde we natuurlijk geen stap meer zetten, alleen naar het warme bad wat in dit dorp aanwezig was (Tatopani) maar de vrouwelijke eigenaar van een van de hoger gelegen lodges vond het niet eerlijk dat we alle 3 in hetzelfde lodge bleven, zo verdiende zij niets aan de toeristen...tja
Na 4 dagen elke ochtend omhoog en elke middag naar beneden te zijn gelopen en nog weinig witte bergen gezien te hebben maakten we eindelijk de oversteek naar de Langtang trek en werden onze meters naar boven beloond met witte wolken en af en toe een witte berg.
Op dit punt aangekomen hebben Silke en ik zelfs onze Nepalese gidsen eruit gelopen waardoor we de naam berggeit kregen. Maar eerlijk is eerlijk toen we de laatste dag naar 4800 meter liepen was de snelheid er wel uit. Onbegrijpelijk dat iemand op die hoogte een sigaretje kan roken...
Een aantal dingen die we geleerd hebben onderweg:
- de bergen om Kathmandu zijn geen bergen maar heuvels
- little little up = steil omhoog
- Nepali flat = omhoog
- steep up = heel veel ongelijke treden bijna horizontaal omhoog (ik zal nooit meer klagen over de trap in de koopgoot!)
De terugweg ging soepel en zonder problemen en ook de terugweg in de bus hebben we overleefd. Al probeer is volgend jaar wel mijn verjaardag op een andere plek te vieren dan in een Nepalese bus.
In Kathmandu aangekomen heerlijk gegeten bij de Roadhouse (Mop wilde vlees) met mijn Nepali vrienden.
Vandaag relaxen en morgen naar Pokhara.
Liefs
Mop en Kim
-
04 Oktober 2012 - 12:17
Desiree:
Wow Kim klinkt echt als een total workout elke dag maar dan wel in een onvergeetlijk mooie omgeving,en jouw moeder heeft dit alles ook gelopen...?Cool hoor!!
Veel plezier nog en post maar veel foto's,is zo leuk om te zien..:)
Lfs Dees -
04 Oktober 2012 - 21:21
Monique:
Goed verhaal :D Ben benieuwd naar de foto's! x -
05 Oktober 2012 - 21:49
Marjolein:
Kim wat schrijf je toch leuk! Ik geniet van je verslag(en). Heb je onderweg eigenlijk wel tijd om foto's te nemen?
En hoe is het met Mop? Konden jullie haar bijhouden?
Geniet van de mooie tocht naar Pokhara, langs de rivier de ......??? Tja dat weet ik niet meer.... Hopelijk heb je daar het mooie uitzicht op de Fishtail en als ik me niet vergis de Annapurna.
Hier heeft het de afgelopen dagen veel geregend en hard gewaaid. Geniet dus ook nog maar van het zonnetje.
Liefs voor jullie allebei Marjolein -
06 Oktober 2012 - 13:08
Marijke:
Hee Kim,
Wat tof dat je weer in Nepal bent! Geniet van alles daar!
X Marijke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
