N.E.P.A.L
Blijf op de hoogte en volg kim
15 Oktober 2012 | Nepal, Kathmandu
Veel gedaan sinds de laatste keer en morgen vliegen we helaas al weer naar huis, al denk ik dan Mop en Rob het minder erg vinden dan ik ;-)
Na pokhara zijn we gaan raften op de Balephi Khola, we hebben de 2e dag van de 2 daagse trip gedaan (op dag 1 zaten we nog in de bus) en eigenlijk de leukste. Grappig is wel; loop je in Thamel dan zie je 60 ers, tijdens de trekking 60 ers maar tijdens het raften is alleen Mop nog over.
Hierna zijn we op de fiets gestapt en het is me nu duidelijk, Mop is een fietser en geen wandelaar! Waar tijdens de trek Silke en ik nog makkelijk voorop liepen hebben we tijdens het fietsen eigenlijk alleen maar de rug van Mop gezien... Wel weer een nieuwe kant van Nepal en de Kathmandu vallei gezien maar helaas waren er ook de bekende heuvels (hier mag je het pas bergen noemen boven de 4000m) en was er op de laatste dag een klim van ongeveer 17km lang! En in tegenstelling tot de meeste bergen die je op moet en blij bent als je er af mag was is dat dit keer niet want zoals wel vaker hier was iemand vergeten de weg te asfalteren...Slenderen schijnt goed te zijn voor de lijn dus ik hoor wel of jullie het verschil zien als ik terug ben.
Na al deze stoffigheid heb ik mezelf beloond met een kapper en gezichtsbehandeling en was ik helemaal klaar voor de vele afscheidsetentjes die zouden volgen. Dat is wel het grote nadeel van reizen, je ontmoet leuke mensen en je blijft gedag zeggen, en een enkele keer tot ziens.
Maar om terug te komen op de titel van dit verhaal:
Never Ending Peace And Love dat is nepal als je de t shirts mag geloven...
In Thamel moet je peace dan wel zien als vrede en niet als rust want rustig is het hier op straat alleen om 6 uur 's ochtends. Maar ook de deze keer was het weer heerlijk om hier te zijn en ookal zijn er vele andere plekken op de wereld die ik nog wil zien, de kans dat ik hier terug kom is groot. Elke keer als ik hier ben leer ik weer wat meer over mezelf en over de mensen om me heen. Ik denk dat dit het enige land is waar ik elke keer dat ik er ben geweest zo verdrietig en zo gelukkig ben geweest. De plek waar " my happy place" altijd dichtbij is.
Dus de peace is de rust en de vrede die ik in mezelf vind en de love is voor het land, de mensen, de natuur en zelfs voor de riksha drivers die regelmatig tegen je hielen rijden ;-)
Tot ziens Nepal en tot snel Nederland!
liefs Kim
Na pokhara zijn we gaan raften op de Balephi Khola, we hebben de 2e dag van de 2 daagse trip gedaan (op dag 1 zaten we nog in de bus) en eigenlijk de leukste. Grappig is wel; loop je in Thamel dan zie je 60 ers, tijdens de trekking 60 ers maar tijdens het raften is alleen Mop nog over.
Hierna zijn we op de fiets gestapt en het is me nu duidelijk, Mop is een fietser en geen wandelaar! Waar tijdens de trek Silke en ik nog makkelijk voorop liepen hebben we tijdens het fietsen eigenlijk alleen maar de rug van Mop gezien... Wel weer een nieuwe kant van Nepal en de Kathmandu vallei gezien maar helaas waren er ook de bekende heuvels (hier mag je het pas bergen noemen boven de 4000m) en was er op de laatste dag een klim van ongeveer 17km lang! En in tegenstelling tot de meeste bergen die je op moet en blij bent als je er af mag was is dat dit keer niet want zoals wel vaker hier was iemand vergeten de weg te asfalteren...Slenderen schijnt goed te zijn voor de lijn dus ik hoor wel of jullie het verschil zien als ik terug ben.
Na al deze stoffigheid heb ik mezelf beloond met een kapper en gezichtsbehandeling en was ik helemaal klaar voor de vele afscheidsetentjes die zouden volgen. Dat is wel het grote nadeel van reizen, je ontmoet leuke mensen en je blijft gedag zeggen, en een enkele keer tot ziens.
Maar om terug te komen op de titel van dit verhaal:
Never Ending Peace And Love dat is nepal als je de t shirts mag geloven...
In Thamel moet je peace dan wel zien als vrede en niet als rust want rustig is het hier op straat alleen om 6 uur 's ochtends. Maar ook de deze keer was het weer heerlijk om hier te zijn en ookal zijn er vele andere plekken op de wereld die ik nog wil zien, de kans dat ik hier terug kom is groot. Elke keer als ik hier ben leer ik weer wat meer over mezelf en over de mensen om me heen. Ik denk dat dit het enige land is waar ik elke keer dat ik er ben geweest zo verdrietig en zo gelukkig ben geweest. De plek waar " my happy place" altijd dichtbij is.
Dus de peace is de rust en de vrede die ik in mezelf vind en de love is voor het land, de mensen, de natuur en zelfs voor de riksha drivers die regelmatig tegen je hielen rijden ;-)
Tot ziens Nepal en tot snel Nederland!
liefs Kim
-
15 Oktober 2012 - 18:29
Peet En Tien:
Hoi Kim en Mop,
Helaas het zit er al weer op, wat gaat de tijd snel.
Wel weer een mooie ervaring rijker.
Een hele goeie reis terug en tot gauw.
Peet en Tien
-
15 Oktober 2012 - 23:14
Monique:
Welk jaar gaan we? -
16 Oktober 2012 - 06:38
Janiene:
Leuk verhaal Kim , nu in het vliegtuig stappen en gewoon donderdag weer werken! haha
Nee hoor geniet van je laatste dag een hele goede terugreis en ik zie je xxxx
-
19 Oktober 2012 - 17:03
Marjolein:
Lieve Kim
Wat een mooi en ontroerend slot!!
Ik verheug me op volgende week dat ik jullie allebei weer zie.
Dikke kus
Marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
